طبقه‌بندی پلی اتیلن‌ها بر بنیاد دانسیته آنها صورت می‌گیرد که در مقدار دانسیته اندازه زنجیر پلیمری و گونه و شمار شاخه‌های موجود در زنجیر دخالت دارد.
HDPE (پلی‌اتیلن با دانسیته بالا)
این پلی‌اتیلن حائز زنجیر پلیمری بدون شاخه است بنابراین نیروی بین مولکولی در زنجیرها بالا و استحکام کششی آن اغلب از بقیه پلی اتیلن‌ها است. شرایطواکنش و نوع کاتالیزور مورد کاربرد در فرآوری پلی اتیلن HDPE کارساز است. برای تولید پلی‌اتیلن بدون شاخه معمولا از روش پلیمریزاسیون با کاتالیزور زیگلر- ناتااستفاده می‌شود.
LDPE (پلی‌اتیلن با دانسیته پایین)
این پلی اتیلن حائز زنجیری شاخه‌دار است پس زنجیرهای LDPE نمی‌توانند بخوبی با یکدیگر پیوند استوار کنند و دارای نیروی بین مولکولی ضعیف و ثبات کششی کمتری است. این گونه پلی اتیلن معمولا با شیوه پلیمریزاسیون رادیکالی فرآوری می‌شود. از خصوصیات این پلیمر ، انعطاف‌پذیری و امکان تجزیه بوسیله میکروارگانیسمها است.
LLDPE (پلی اتیلن دست نویس با دانسیته پایین)
این پلی اتیلن یک پلیمر خطی با تعدادی شاخه‌های کوتاهی است و معمولا از کوپلیمریزاسیون اتیلن با آلکن‌های بلند زنجیر ایجاد می‌شود.
MDPE
پلی اتیلن با دانسیته متوسط است.