پلیمر و پلی اتیلن در شاخه پزشکی نیز به طور گسترده ای در حال استفاده می باشند به طوری که دانشمندان بسیار زیادی در این زمینه فعالیت دارند. پلی اتیلن نظر پزشکان و دانشمندان را به دلیل جنس و بافت مخصوص اش به خود جلب کرده به طوری که از این محصول جهت تولید اعضای مصنوعی بدن انسان استفاده می شود. همچنین لازم به ذکر است که پلی اتیلن از خانواده پلیمرها نیز بوده که در این بخش به برخی از کاربردهای این محصول نیز در امر پزشکی پرداخته ایم.
• نینجا پلیمر
• کشف پلیمری جدید
• ساخت رگ های پلیمری
• پلی اتیلن گلیکول
• پلی اتيلن اکسيد بر روی غشای کيتوسان
پلیاتیلن سادهترین ساختار مولکولی را درمیان پلیمرها دارد. اولین بار در سال ۱۹۳۳ فاوست و گیبسون، محققان شرکت انگلیسی آیسیآی، موفق شدند پلیاتیلن را در آزمایشگاه تولید کنند. پلیاتیلن تا سال ۱۹۵۵ در فشار بسیار زیاد تولید میشد؛ در این سال کارل زیگلر آلمانی و پس از وی جولیو ناتای ایتالیایی کاتالیزوری کشف کردند که به کمک آن در فشارهای پایین پلیاتیلن تهیه میشد. در طی سالها روشهای مختلفی برای تهیه پلیاتیلن با شاخههای جانبی کوتاه ابداع شدند. در سال ۱۹۵۰ شرکت دوپان کانادا و فیلیپس برای اولین بار از این روشها استفاده کردند. مشکلاتی در نامگذاری این پلیمر وجود دارد. نام آیوپاک مونومر آن، برخلاف آنچه که درگذشته اتیلن ذکر شده، اتن است. بنابریان نام آیوپاک این پلیمر پلیاتیلن خواهد بود.
امروزه این پلیمر پرمصرفترین ماده پلیمری شناخته شده در جهان است که به آسانی و با هزینه نسبتا کم تولید میشود. این ترکیب مقاومت شیمیایی خوبی دارد. انواعی از آن با متوسط وزن مولکولی پایین از تنش های زیستمحیطی تأثیر میگیرند و در اثر تابش نور خورشید و رطوبت تجزیه میشوند.
بر اساس میزان دانسیته (چگالی) زنجیره های پلی اتیلن، انواع مختلفی از آن تولید میشوند:
- پلیاتیلن با دانسیته کم (پلیاتیلن سبک LDPE)؛
- پلیاتیلن با دانسیته بالا (پلیاتلین سنگین HDPE)؛
- پلیاتیلن با دانسیته متوسط(MDPE)؛
- پلیاتیلن سبک خطی(LLDPE)؛
- پلیاتیلن با وزن مولکولی بسیار بالا(UHMWPE).
پلیاتیلن کاربرد فراوانی در تولید انواع قطعات پلاستیکی، لوازم خانگی و صنایع غذایی دارد. پلیاتلین سبک به دلیل فشردگی کم مولکولی دانسیته پایینی دارد که همین باعث افزایش انعطافپذیری آن میشود. این پلیمر در تولید ظروف پلاستیکی سبک، کیسههای پلاستیکی، فیلم و ورق مصرفی در صنایع طلقی نسبتا شفاف، آسترهای بستهبندی، کاورها و چمدانها استفاده میشود. پلیاتیلن سنگین به دلیل فشردگی مولکولی، دانسیته بیشتر و انعطافپذیری و مقاومت ضربهی کمتری از پلیاتلین سبک دارد اما مقاومت شیمیایی آن در برابر مواد شیمیایی(مانند مقاومت در برابر تنش های شکننده محیطی) خوب است. این پلیمر در تولید ظروف شیر و مایعات، انواع وسایل پلاستیکی آشپزخانه، ظروف نگهدارنده سوخت، صندلیهای فضاهای باز، اسباببازیها، جامهدانها، لولهها و مجراها کاربرد دارد. در تولید لولههای پلاستیکی و اتصالات لولهکشی از پلیاتیلن با دانسیته متوسط نیز استفاده میشود. پلیاتیلن سبک خطی به دلیل بالا بودن میزان انعطاف پذیری در تهیه انواع وسایل پلاستیکی انعطافپذیر مانند لولهها خمشونده به کار میرود.